‘Het is niet normaal dat we onbezorgd over straat kunnen lopen’
Al jarenlang is Roy Kloosterman (76) betrokken bij Defensie. Eerst als dienstplichtige, later als reserveofficier. In ’99 werd Kloosterman eervol ontslagen, maar actief is hij nog altijd. Zo strijdt hij voor vrijheid en is hij fervent deelnemer aan de Walk4Veterans. “Ik voel me thuis in militair gezelschap en wandel graag voor het goede doel”, zegt Kloosterman.
Waarom doet u mee aan de Walk4Veterans?
“Er zijn veteranen die schade ondervinden door wat ze ooit hebben gedaan of hebben opgelopen tijdens hun militaire dienst. Ik vind het belangrijk dat dit wordt gezien, gelukkig is hier steeds meer aandacht voor. Veteranen hebben hun leven ingezet voor vrijheid, nu hebben ze zelf hulp nodig. Ik wil hier persoonlijk aan bijdragen door te wandelen.”
Hoe belangrijk is die vrijheid?
“Vrijheid betekent dat je onbevreesd en onbekommerd kunt leven en kan zeggen wat je wilt. Toen ik in 1974 net mijn dienstplicht achter de rug had, ontstond er een twistgesprek in de trein. Een paar jonge lui vonden dat de krijgsmacht afgeschaft moest worden en begrepen niet dat ik een uniform droeg. Dit soort opmerkingen werden vaker gemaakt. Ik maakte hen duidelijk dat het feit dat zij dit soort dingen konden zeggen, te danken is aan mensen als ik die strijden voor die vrijheid. Vrijheid is veel meer dan een theoretisch begrip. Het is daadwerkelijk van betekenis in de praktijk. Jammer dat dit veel mensen ontgaat.”
Vrijheid is een groot goed!
Wat bedoelt u?
“Veel mensen die geboren zijn na 1960 weten niet hoe het is om niet in vrijheid te leven. Hierdoor staan ze niet stil bij de werkelijke betekenis ervan. Ik ben geboren in de oorlog en kreeg keer op keer van mijn ouders te horen hoe belangrijk vrijheid is. Af en toe werd er gesproken over de oorlog. Zo weet ik dat mijn oom, die in het verzet zat, was opgepakt en naar een concentratiekamp werd gestuurd. Tot groot verdriet van mijn moeder keerde hij nooit meer terug. Ja, de oorlog had diepe impact op mijn ouders – en via hen ook op mij. Ook op school leerde ik er veel over.”
“Later, in mijn diensttijd, maakte ik het van dichtbij mee. Ik heb vreselijke dingen gezien; bijvoorbeeld in de tijd van de Sovjet-Unie. Hier zag ik mensen zwoegen in concentratie- en dwangarbeiderskampen. Werkten ze niet hard genoeg, dan werden ze gemaltraiteerd. Afschuwelijk en onaangenaam om te aanschouwen. Door dit alles heb ik geleerd hoe belangrijk vrijheid werkelijk is. Het is niet normaal dat we onbezorgd over straat kunnen lopen. Nee, vrijheid is een groot goed.”
Tekst: Annechien Willering